06. Echa Świętości: Pochodzenie Tworzenia
Rozdział 3.
Pochodzenie Tworzenia
Przesłanie Głosu Chrystusa za pośrednictwem Chóru Aniołów
w obecności Archanioła Rafaela i Archanioła Gabriela
I. Wprowadzenie
Córki i synowie Najwyższego, dziś przyszliśmy porozmawiać z wami o praprzyczynie tworzenia(1). Zanim rozwiniemy temat, którym przyszliśmy się podzielić, chcielibyśmy prosić was, abyście pozwolili nam spędzić trochę czasu razem, czasu pełnego miłości i prawdy. Czasu, który jest przekazywany i doświadczany z trójjednego serca do trójjednego serca. Mówimy do was w liczbie mnogiej, abyście wiedzieli na pewno, że jest nas wielu, wielu, którzy przyszli i są tu i teraz. Wam, którzy czytacie te słowa, mówimy: zdajcie sobie sprawę, że niezliczona liczba niebiańskich istot otacza was w tej właśnie chwili. Sam Jezus z Nazaretu, ludzki Bóg, patrzy na was z miłością i oddaniem. Matka miłości obejmuje was i wchłania do swojego Niepokalanego Serca, dając ciepło waszemu sercu i wszystkiemu, czym jesteście. Anioły otaczają was wszędzie (gdzie jesteście), a symfonie Niebios łączą się w chórze uwielbienia, otulając wasze ja i całe wasze istnienie. Harmonia Nieba zalewa Ziemię miłością i miłosierdziem(2) poprzez tę manifestację, która staje się obecna tu i teraz. Poczujcie bicie skrzydeł Serafina. Poczujcie słodycz miłości.
Wy, którzy czytacie te słowa i ty, który zostałeś wybrany do przyjęcia i przekazania tych słów w akcie doskonałego tworzenia zgodnie z zamysłem Tego, który jest trzykrotnie święty, musicie wiedzieć, że Niebo zstąpiło do was i w tym połączeniu wszystko się dokonuje. Wszystko, co wyraża się w tym błogosławionym dziele, materializuje się za pomocą tych słów-symboli – symboli, które są przejawem dialogu między wami a stworzeniem, między wami a Niebem. Wy ożywiacie te słowa. Uświadomcie sobie tę jedność pomiędzy Niebem a wami, ponieważ dosłownie otaczamy was wszędzie i wypełniamy całe wasze ja, wasze życie i wasze istnienie nieskończoną miłością, światłem, cichością(3) i pokojem. Poczujcie czułość miłości. Poczujcie spokój i odpoczynek, jakie wypływają z tej przystani boskiej miłości, w której jesteśmy razem. Cieszcie się tym czasem zjednoczenia. Poczujcie się objęci miłością, ponieważ miłość was obejmuje.
II. Jaźń Jako Źródło
Każda kreacja ma swoje źródło. Zaczyna się od czegoś. Wy sami też macie źródło i musieliście się od czegoś zacząć. Coś musiało was poprzedzić. Ta odwieczna prawda jest ukryta nawet w formie, która naśladuje treść. Wszystko pochodzi od czegoś lub kogoś. Ciała wyłaniają się z innych ciał. Kwiaty wyłaniają się z innych kwiatów. Idee łączą się ze sobą jedna po drugiej, ożywiając swoje treści i tworząc nowe idee, nowe progi umysłu.
Umysł jest twórczym przekaźnikiem. Jest to środek, poprzez który całość kreacji jest manifestowana. Tworzenie(4) jest dosłownym wyrażaniem czegoś zarówno poprzez umysł, jak i serce. Choć mogłoby się tak wydawać, myślący umysł nie jest źródłem tworzenia. Chociaż wydaje się, że uczucia i emocje tworzą stan emocjonalny lub nastrój, serce nie jest źródłem tworzenia. Tak naprawdę musi istnieć coś jeszcze, co poprzedza umysł i serce, aby mogło nastąpić tworzenie - i co wykorzystuje w swojej ekspresji zarówno umysł, jak i serce. Świadomość również nie jest źródłem tworzenia, ponieważ świadomość jest po prostu tą częścią jaźni, która sprawia, że jesteście świadomi tego, co manifestuje umysł i serce. Świadomość jest oknem jaźni, dzięki któremu poznajesz siebie. Moglibyśmy wówczas argumentować, że wola i jej wolność wyboru są źródłem tworzenia i że cała kreacja jest wynikiem twórczej woli. Jednak wola i jej wolność – w takim stopniu, w jakim jest wolna, bo można ją ograniczyć – nie mogą być źródłem tworzenia, gdyż wola i wolność są środkami, a nie celami. Celem tworzenia nie jest umysł, serce, świadomość czy wola.
Jeśli każde tworzenie ma źródło, musi mieć cel. Umysł, serce, świadomość, wola i wolność nie mogą być końcem tworzenia; nie mogą być celem samym w sobie. Jaki sens byłby w tworzeniu tej całej kreacji, której jedynym celem byłoby zapewnienie świadomej egzystencji umysłowi, sercu, woli, jaźni i samej świadomości? Czy swoim myślącym umysłem możesz stworzyć gwiazdę? Czy możesz swoją ludzką wolą stworzyć słońce? Czy możesz zmienić miejsce gór i zasadzić siebie (jak drzewo) w oceanie poprzez swoje uczucia i emocje? Ile razy chcesz, żeby coś było w określony sposób, a mimo to jest inaczej? Jest tak, jak jest.
III. Zjednoczona Jaźń
Synowie i córki czystości, te myślące i niemyślące aspekty umysłu – to znaczy wyobraźnia, pamięć, uczucia, emocje, wolna wola i świadomość – są po prostu władzami duszy. Tak jak ciało fizyczne ma stopy, które stąpają, usta, które mówią, i wiele innych części, które spełniają określone funkcje, tak samo jest z duszą. Nie mylcie władz duszy z samą duszą. Zdolności duszy są po prostu zdolnościami. Są narzędziami, które pozwalają wyrazić potencjalność duszy w formie. Potencjał duszy objawia się poprzez jej władze stając się aktem. Tworzenie jest wyrazem potencjalności poprzez jej zdolności.
Teraz zastępujemy słowo dusza słowem Jaźń(5). Po raz ostatni używamy dużej litery, aby odróżnić stare „ja”, fałszywą tożsamość lub fałszywy obraz siebie, od prawdziwego „Ja”, stworzonego przez Boga, takim, jakim Bóg cię stworzył(6). Nie ma już potrzeby dokonywania tego rozróżnienia pomiędzy „ja” a „Ja”, ponieważ każda siostra i brat w Chrystusie, którzy tu przybyli, przeszli już przez proces usuwania ego i nie są już tym starym „ja”, jakim byli wcześniej. Tamten mężczyzna i tamta kobieta zostali pozostawieni na zawsze i zostali już opuszczeni.
Teraz jesteście jednością: nowym ja. Prawdziwym „ja”, które Bóg stworzył w swojej woli. Teraz jesteście jedną duszą. Jedno ja. Jedno serce. Jesteście jednością ze wszystkim, czym jesteście i ze wszystkim co istnieje. Jednak to nowe ja, którym jesteście, wciąż powoduje pewien dyskomfort, niepokój i niecierpliwość. Albowiem stare „ja” zniknęło na zawsze – a wraz z nim cały świat – powracając do pyłu, z którego się wyłoniło, a nowe „ja” zaczęło świecić niczym światło świata. Stopniowo będziecie coraz bardziej przyzwyczajać się do swojej chwały i mocy, do wspaniałości siebie, którą naprawdę jesteście. Aby to ułatwić, nie będziemy już dokonywać żadnych rozróżnień pomiędzy jaźnią a Jaźnią. Teraz mówimy tylko o prawdziwym ja. Mówimy o tobie, o mnie i o wszystkich.
Jaźń jest źródłem tworzenia, jego przyczyną i celem. Tworzenie to nic innego jak potencjalność ducha przejawiająca się w formie. Jaźń wyraża się poprzez bycie tym, czym jest. Każde „ja” wyraża siebie i nie może przestać się wyrażać. To wyrażanie siebie jest tym, co nazywamy tworzeniem. Zatem źródłem tworzenia jest jaźń, duch, dusza.
Ale o czym my mówimy? Tylko o prawdziwym ja, czyli o miłości. Miłość jest jaźnią, która jest przyczyną tworzenia. Nic nie może powstać bez miłości, bo poza miłością nic nie ma. Być miłością, którą jest Bóg i postępować jako przedłużenie Boga, to jedyna rzecz we wszechświecie, która posiada w sobie potencjał i prawdziwą moc twórczą. To jądro mocy znajduje się w każdym duchu i jest jego jedyną przyczyną istnienia. Zatem samo istnienie jaźni powoduje rozprzestrzenianie się tworzenia/stworzenia(7). Mocy rozszerzania się tworzenia/stworzenia nie można unieważnić, ponieważ jest ona nieodłącznie związana z jaźnią.
IV. Miłość i Tworzenie
Miłość jest prapoczątkiem tworzenia, bo tylko miłość jest tworzeniem(8). Charakterystyczna dla miłości moc bycia zarówno przyczyną, jak i skutkiem, jest siłą stojącą za wszystkim co związane z tworzeniem. Siła, która tkwi w miłości, jest siłą, która pobudza wolę, tak aby to, co potencjalne, stało się aktywne. W ten sposób objawia się miłość. Przyczyna/powód tworzenia leży w samej naturze niepowstrzymanego impulsu miłości, która rozszerza się, aby zostać poznaną. Ta siła, która stworzyła cały wszechświat, mieszka w tobie. Jest w was jądro, które jest zjednoczone z boskim jądrem. Popycha twojego ducha i pobudza go do rozprzestrzeniania się, wydostania się z poczwarki i rozpoczęcia lotu.
Córki i synowie światłości! Zrozumcie to z całą pewnością: wyrażanie miłości oznacza tworzenie. Wyrażać miłość to być takimi, jakimi Bóg was stworzył. Wyrażać miłość oznacza wyrażać siebie w prawdzie. Tylko współczujące uczucia i pełne miłości myśli są prawdą o Tobie. Tylko szczęśliwe wspomnienia. Tylko obrazy piękna i harmonii. Tylko czystość twojego serca. Tylko radość jaźni. Tylko święte słowa są prawdą o tobie. Przyjmij miłość, którą masz w sobie. Połącz się z tą miłością, która w tobie żyje. Poczuj delikatność miłości. Pozostań tam, gdzie zamieszkuje miłość i pozwól miłości wyrazić się przez jej moc. Miłość i tylko miłość zbawi świat. Nie miłość pojmowana w zniekształcony sposób przez wieki, ale tylko prawdziwa miłość. Miłość, którą naprawdę jesteś. Twoja jaźń, twoje ja.
Wszystko, co jest w tobie miłością, zacznie się od dziś powiększać.
To jest wezwanie dla twojej woli i wszystkich twoich władz. Jest to wezwanie, aby pozwolić na eksplozję mocy miłości, którą jesteś. Wy, którzy czytacie te słowa, jesteście gotowi pozwolić, aby przejawiła się miłość, którą jesteście. Nie duście tego. Dajcie się unieść skrzydłom ducha Bożego. Dajcie się namówić, aby szerzyć więcej miłości i w ten sposób kontynuować tworzenie z siebie.
Siostry i bracia w światłości, pozostańcie w obecności miłości, która żyje w niepodzielnej jedności trzech serc, teraz i zawsze. To uratuje świat i stworzy nowe wszechświaty, nieskończone wszechświaty, których podstawą będzie pokój. Cieszcie się wiecznie grą w piękną miłość, grą tworzenia tak, jak stwarza Bóg, czyli tworzenia nowej miłości z miłości, z miłością, dla miłości. Nie próbujcie wy sami kochać. Lecz pozwólcie tej miłości, którą jesteście, by to ona się wyrażała, pozostając teraz i zawsze w obecności miłości.
Przełożyła na język polski: Barbara Dziobek
(1) Słowo "creation" w tytule i w tym kontekście rozumiemy jako "tworzenie", czyli akt tworzenia/stwarzania (przyp. tłum)
(2) Miłosierdzie – aktywna forma współczucia, wyrażająca się w konkretnym działaniu, polegającym na bezinteresownej pomocy (przyp. tłum)
(3) Cichość - w oryginale tranquility, brak dosłownego odpowiednika w j. polskim (przyp. tłum.)
(4) W j..ang. "creation" - tworzenie/stwarzanie lub kreacja/stworzenie, co możemy symbolicznie nazwać aktywną (tworzenie) i pasywną (kreacja) energią Stwórcy. Przejawia się ona, manifestuje jako szerząca się Jaźń i wciąż rozszerzająca się z niej Miłość. Ciągłe nieskończone rozszerzanie się Miłości jest (s)tworzeniem/stwarzaniem. (przyp. tłum.)
(5) Można to odnieść do pierwszej duszy "puruszy" - jedno z ważniejszych określeń Absolutu w hinduizmie, "to, czym wszystko jest wypełnione" i "to, które spoczywa w ciele". Także uosobienie twórczej mocy Absolutu oraz świadoma zasada rzeczywistości (przyp. tłum.)
(6) Pierwsze Stworzenie. Przejawione, które emanuje z Nieprzejawionego. Syn Boży stworzony przez Boga Ojca - płeć jest symboliczna, nie rzeczywista i nie oddaje Rzeczywistości; w czasach patriarchatu metaforyczny i obrazowy sposób symbolicznego wyrażenia natury rzeczywistości naszego Ja, Jaźni, jako jedynego (co ma wskazać na niedualną rzeczywistość) Syna Bożego (przyp. tłum.)
(7) Nie sposób oddać w pełni gry słów, gdzie w j. angielskim słowa: kreacja, stworzenie i tworzenie oraz stwarzanie są tym samym słowem "creation". Jednak uzmysłowienie sobie tego może być pomocne. (przyp. tłum.)
(8) Praprzyczyną i powodem jest sama natura Jaźni, którą jest Miłość ze swoim niepowstrzymanym impulsem do rozszerzania się. W tym sensie całe stworzenie, czyli kreacja, jest skutkiem tworzenia i środkiem poznania, nie jest przyczyną ani celem. "Charakterystyczna dla miłości moc bycia zarówno przyczyną, jak i skutkiem, jest siłą stojącą za wszystkim co związane z tworzeniem." Zatem Miłość zarówno tworzy, jak i jest tym, co stworzone, ponieważ stwarza sama z siebie. Dlatego wszystko jest Jednym, rzeczywistość jest niedualna, czyli jest Jednością. (przyp. tłum.)